Haastige spoed is zelden goed. Het is één van de meest gehoorde spreekwoorden in ons land. In 2018 zijn er in Nederland 678 mensen omgekomen door een verkeersongeval, dat zijn er maar liefst 65 meer dan het jaar ervoor! Daarnaast zijn er jaarlijks tienduizenden verkeersgewonden en situaties waarin het nog maar nét goed gaat. Ondanks dat bekende spreekwoord is hard rijden één van de grootste oorzaken van veel verkeersongevallen: naar schatting wordt een derde van de dodelijke ongevallen direct of indirect veroorzaakt door een te hoge snelheid. Met als gevolg onbeschrijfelijk menselijk leed en een financiële schade die in de miljarden loopt!
Rode letters
Volgende week is het zover: het Centraal Bureau voor de Statistiek publiceert het aantal verkeersdoden dat er in 2017 is gevallen. Het is er eentje die met rode letters in mijn agenda staat. Want dit cijfer is niet zomaar een cijfer. Dit zijn dodelijke verkeersslachtoffers. Achter elk ongeval gaat groot menselijk leed schuil: iemand verliest zijn vader of moeder, zijn echtgenoot, opa of dochter. Mensen die midden in het leven staan. Dat dat cijfer na jaren van daling sinds 2015 stijgt, vind ik niet te verkroppen. Ik zal er de komende jaren dan ook alles aan doen om deze trend te keren.
Nieuwe kansen voor nog meer verkeersveiligheid!
Wat een eer om de laatste blog voorafgaande aan het NVVC te mogen schrijven! Nog een paar dagen te gaan en dan gaat het congres van start. Altijd een bijzonder moment voor het ministerie, omdat we dan bekend maken hoeveel mensen in 2015 in het verkeer zijn omgekomen. Op dat soort momenten realiseren we ons allemaal des te meer dat al deze mensen niet veilig thuis gekomen zijn en merk ik dat iedereen extra gemotiveerd is Nederland nog meer verkeersveilig te maken!
Inspireer de jongeren en ontzorg de scholen!
Vorige week kwam de SWOV er nog mee in de media: 2% van de jongeren rijdt tijdens stapavonden onder invloed van alcohol. Jongeren vertonen op allerlei manieren risicogedrag; dit is geen nieuws (Socrates schreef er 2.500 jaar geleden al over) maar toch krijgt het vaak de aandacht. De onderliggende drivers voor risicogedrag zijn inmiddels wel bij iedereen bekend: de gemiddelde 15-jarige puber vindt het leuk om te experimenteren, is gevoelig voor groepsdruk en ziet nergens gevaar. En dit heeft weer alles te maken met de hersenontwikkeling die plaatsvindt tussen de 12 en 24 jaar.
Naar buiten moeten we!
Gezeten in de trein van Amersfoort naar Den Haag schrijf ik dit blog. Terwijl het Hollandse landschap aan mij voorbij trekt, denk ik na over de power en de wilskracht die er bij onze vrijwilligers bestaat om korte metten te maken met onveiligheid in het verkeer. Sinds een jaar ben ik directeur van een echte vrijwilligersorganisatie, waar het woord 'doen' voorop staat. Ik ervaar een enorme bevlogenheid. We zijn met z'n allen steeds meer in staat om ervoor te zorgen dat ons producten- en dienstenaanbod meer focus krijgt dan ooit te voren.