We zijn om heel veel redenen onderweg. Je hebt mensen zoals ik, die jaarlijks door de woestijn racen, maar de meesten rijden van en naar het werk, zijn vakantiegangers, vrachtwagenchauffeurs, maaltijdbezorgers, drukke consultants, etc. Iedereen is met eigen motief onderweg. Wat zij gemeen hebben is dat ze veilig aan willen komen. Daar heb je elkaar dus voor nodig. De mensen die je onderweg tegenkomt zijn op dat moment de belangrijkste mensen voor je, ook al ken je ze niet.
Dit betekent dat je alert moet zijn op het verkeer, hoe ervaren je ook bent, hoe rustig het ook is op de weg, hoeveel rijtaakondersteuning je ook in je auto hebt, of hoeveel mensen ook leuke appjes sturen. Tegenwoordig zijn we 24/7 bereikbaar en maken we ons zorgen als iemand niet snel reageert op een bericht of wil je onderweg weten wie jou nodig heeft en antwoorden. Belangrijke les is dat dingen die heel vaak goed gaan niet altijd goed gaan, en als het fout gaat, dan gaat het goed fout. Zelf verkeersslachtoffer zijn wens je niemand toe maar iemand aanrijden wil je echt niet op je geweten hebben.
Tijdens het rijden van een rally vindt iedereen het logisch dat je even niet reageert. Maar daar heb je geen tegenliggers, fietsers, onvoorspelbare medeweggebruikers, zijstraten, spelende kinderen, etc. De aandacht die nodig is voor het verkeer is op straat dus eigenlijk nog veel groter dan tijdens een rally. Bij een rally is de finish een duidelijk doel en de weg er naartoe ligt vast, het moet alleen snel en veilig gebeuren. Met wat geluk ga je met een bokaal naar huis. Maar thuis is natuurlijk een veel grotere finish, iedere dag weer. De bokaal staat daar, maar valt in het niet bij mijn vrouw en kinderen.
Naast coureur ben ik ook werkgever. Ik run een grote kartbaan met allerlei evenementen en in Dakar heb ik 14 mensen mee waar ik blind op vertrouw. Goede medewerkers zijn de randvoorwaarden voor het bereiken van welk doel dan ook, daar moet je zuinig op zijn. Ik denk écht dat MONO-rijden belangrijk is om veilig thuis te komen, maar ook bijdraagt aan werktevredenheid, kosten, minder verzuim, beter imago, etc. MONO-rijden betekent niet dat je je telefoon niet mag gebruiken. Navigatie is belangrijk en ook telefonisch bereikbaar zijn voor nood is prima, maar geen lange gesprekken, geen berichten lezen of schrijven of onderweg een adres opzoeken. Zorg er als werkgever voor dat medewerkers onderweg ongestoord aan het verkeer kunnen deelnemen. Communiceer met medewerkers op het moment dat ze stil staan, hou telefoontjes kort, etc. Video-conferenties zijn door Corona de gewoonste zaak van de wereld geworden. De verleiding is wellicht groot om onderweg gewoon door te vergaderen, iets dat voorheen niet in je op kwam. Het is goed om hier als werkgever ook aandacht voor te hebben.
Daarom zet ik mij in als ambassadeur voor MONO-zakelijk. Ik ga het land in om werkgevers mijn ervaringen te vertellen en hen te stimuleren mee te doen met de MONO-Community. Op www.monozakelijk.nl staan tips, materialen en filmpjes van werkgevers waar ik al geweest ben.
Op 26 november vertel ik meer over de MONO-Community en wil ik met jullie verkennen hoe we ervoor kunnen zorgen dat alle werkgevers meedoen.
Tim Coronel, ambassadeur MONO-zakelijk
