2019 eindigde met een doorbraak op het gebied van verkeersveiligheid: minister Van Nieuwenhuizen kondigde aan dat er een half miljard euro extra beschikbaar komt voor de komende 10 jaar om de verkeersveiligheid te verbeteren. Daar hebben veel organisaties op aangedrongen en het is mooi dat zij er gehoor aan geeft. Want dat er echt wat moet gebeuren aan de negatieve trend van aantallen verkeersdoden en gewonden, is voor iedereen klip en klaar.
Voor het eerst in 15 jaar wil het Kabinet extra geld investeren in verkeersveiligheid. Er komt jaarlijks 50 miljoen beschikbaar in de komende 10 jaar, met dien verstande dat ook de decentrale overheden over de brug komen. Inmiddels hebben de eerste provincies de handschoen opgepakt. Friesland komt met 20 miljoen extra in de komende 3 jaar, Noord Holland maakt 39 miljoen euro vrij voor een periode van 4 jaar. Het zou mooi zijn als de gezamenlijke investeringen van betrokken overheden uiteindelijk optellen tot 1 miljard in de komende 10 jaar. Dit is in ieder geval een goed begin dat snelle actie mogelijk maakt, bijvoorbeeld om het veiliger maken van (fiets)infrastructuur op te pakken. Rijk, provincies en gemeenten moeten serieus en voortvarend werk maken van het Strategisch Plan Verkeersveiligheid. Daar hebben zij immers een jaar geleden hun handtekening onder gezet. Ik ben ervan overtuigd dat deze inspanningen lonen. Weliswaar op termijn, want we komen van ver. Te lang is geleund op successen uit het verleden en is er onvoldoende aandacht geweest om de verkeersveiligheid op niveau te houden. We zakten uit de top tien van meest verkeersveilige landen in Europa want het aantal verkeersdoden en ernstig gewonden steeg.
Werken aan verkeersveiligheid is complex en kostbaar. Vaak wordt het gedrag van de weggebruiker genoemd als bron van veel ellende. Nu kun je daar veel campagnes op loslaten, maar zonder veilige infrastructuur en adequate handhaving is bijna alles wat je doet een verloren inspanning. Het één kan niet zonder het ander. Wij blijven daarom ook een beroep doen op de minister van Justitie & Veiligheid om substantieel te investeren in handhavingscapaciteit. Deze moet dringend weer op peil worden gebracht.
Peter van der Knaap legde mij voor of het geen tijd wordt om naar het Malieveld te gaan en voor de verkeersveiligheid te demonstreren. We herinneren ons allemaal de beelden van bezettingen van het Malieveld door boeren en bouwers, de demonstraties bij provincie- en gemeentehuizen, stakingen in het onderwijs en bij de ziekenhuizen. Het belang van betere verkeersveiligheid en minder verkeersslachtoffers verdient naar mijn mening absoluut een vol Malieveld. Wat mij betreft moeten we niet op voorhand acties schuwen om dat onderwerp hoog op de politieke agenda te krijgen en te houden. Ook de partners in de Verkeersveiligheidscoalitie, waar de ANWB onderdeel van is, moeten hun verantwoordelijkheid nemen en een bijdrage leveren.
In discussies als deze bestaat het risico dat we onszelf te veel verliezen in onpersoonlijke cijfers. Achter elk slachtoffer zit een verhaal. De politie is vaak als een van de eersten ter plaatse bij een ernstig verkeersongeval. Een moeilijke taak, die ook aandacht verdient. Egbert-Jan van Hasselt weet daar veel van. Ik wil hem vragen die kant eens nader te belichten.
